ქართველები მიშას წლების წინ დაემშვიდობნენ და გასტროლებზე გაგზავნეს" - თინა კანდელაკი

რუ­სეთ­ში მო­მუ­შა­ვე ჟურ­ნა­ლის­ტი, კრემ­ლის პრო­პა­გან­დის­ტი თინა კან­დე­ლა­კი "ტელგრამ­ზე" სა­ქარ­თვე­ლოს შე­სა­ხებ ვრცელ პოსტს აქ­ვეყ­ნებს და "ქარ­თულ ოც­ნე­ბას" პო­ლი­ტი­კას უწო­ნებს.

"ხში­რად მე­კი­თხე­ბი­ან, რა­ტომ ვწერ იშ­ვი­ა­თად ჩემს მშობ­ლი­ურ სა­ქარ­თვე­ლო­ზე.

ცუდ­ზე წერა არ მინ­დო­და, ხოლო კარ­გი ამ­ბე­ბი სა­ქარ­თვე­ლო­დან ბოლო წლებ­ში არ გა­მი­გია. ან გავ­რი­ლოვს სვა­მენ პარ­ლა­მენ­ტში არას­წორ სკამ­ზე, ან პოზ­ნერს და­ბა­დე­ბის დღეს უშ­ლი­ან. აღ­სა­ნიშ­ნა­ვია, რომ ყო­ვე­ლი ასე­თი ინ­ცი­დენ­ტის უკან სა­ა­კაშ­ვი­ლის ყო­ფი­ლი მმარ­თვე­ლი პარ­ტია იდგა, რომ­ლის ამომ­რჩე­ვე­ლი ყო­ველ­წლი­უ­რად იკ­ლებს, რაც ხელს უწყობს ქვე­ყა­ნა­ში პო­ლი­ტი­კუ­რი სის­ტე­მის სტა­ბი­ლი­ზა­ცი­ას.

სა­ქარ­თვე­ლოს დღე­ვან­დე­ლი მმარ­თვე­ლო­ბის გა­წო­ნას­წო­რე­ბულ­მა პო­ზი­ცი­ამ სა­სი­ა­მოვ­ნოდ გა­მა­ო­ცა. უკ­რა­ი­ნის ოფი­ცი­ა­ლურ­მა პი­რებ­მა მო­ი­თხო­ვეს, რომ სა­ქარ­თვე­ლოს გა­ეხ­სნა ე.წ. მე­ო­რე ფრონ­ტი აფხა­ზეთ­სა და სა­მა­ჩაბ­ლო­ში და და­ე­წე­სე­ბი­ნა სან­ქცი­ე­ბი რუ­სე­თის წი­ნა­აღ­მდეგ.

უკ­რა­ი­ნელ­მა პრო­პა­გან­დის­ტმა - არეს­ტო­ვიჩ­მა აღ­ნიშ­ნა, რომ სა­ა­კაშ­ვი­ლი უყოყ­მა­ნოდ და­უ­ჭერ­და მხარს მოძ­მე უკ­რა­ი­ნას, მათ შო­რის, სამ­ხედ­რო გზი­თაც. რო­გორც ჩანს, ბა­ტონ არეს­ტო­ვიჩს და­ა­ვი­წყდა, რომ ქარ­თვე­ლე­ბი მი­შას 10 წლის წინ და­ემ­შვი­დობ­ნენ და გას­ტრო­ლებ­ზე გაგ­ზავ­ნეს", - წერს კან­დე­ლა­კი. “გა­მარ­ჯვე­ბის დღე“ წელს ძა­ლი­ან თბი­ლად და სწო­რად აღი­ნიშ­ნა სა­ქარ­თვე­ლო­ში: მე­მო­რი­ა­ლი­სა და ვე­ტე­რან­თა პარ­კე­ბის აღ­დგე­ნა, ქვეყ­ნის უმაღ­ლე­სი ხელ­მძღვა­ნე­ლო­ბის შეხ­ვედ­რა ვე­ტე­რა­ნებ­თან. სა­ხელ­მწი­ფო დახ­მა­რე­ბე­ბი ვე­ტე­რა­ნე­ბის­თვის და ა.შ.

რო­გორც არ უნდა ეცა­დონ და­სავ­ლე­ლი პარტნი­ო­რე­ბი, რომ ერ­თი­ა­ნი საბ­ჭო­თა ხალ­ხის დიდი ღვაწ­ლი წა­შა­ლონ, სა­ქარ­თვე­ლო­ში ეს შე­უძ­ლე­ბე­ლია. 1941 წელს ფრონტზე სა­ქარ­თვე­ლოს მო­სახ­ლე­ო­ბის 1/5 (700 ათა­სი კაცი) წა­ვი­და, ცო­ცხა­ლი ნა­ხე­ვარ­ზე ცოტა მეტი დაბ­რუნ­და. “საბ­ჭო­თა კავ­ში­რის გმი­რის“ წო­დე­ბა 164 ქარ­თველ ჯა­რის­კაცს მი­ე­ნი­ჭა. გა­მარ­ჯვე­ბის დრო­შა რა­იხსტაგ­ზე კი რუს­მა ეგო­როვ­მა და ქარ­თველ­მა ქან­თა­რი­ამ ერ­თად აღ­მარ­თეს. ბო­ლოს და ბო­ლოს, გა­მარ­ჯვე­ბუ­ლი ქვეყ­ნის უმაღ­ლე­სი მმარ­თვე­ლე­ბი იყ­ვნენ ქარ­თვე­ლე­ბი - ჯუ­ღაშ­ვი­ლი და ბე­რია.

ამის შე­სა­ხებ ხსოვ­ნას უნდა გა­ვუფრ­თხილ­დეთ არა მხო­ლოდ სა­ქარ­თვე­ლო­ში, არა­მედ რუ­სეთ­შიც. და ვე­რა­ნა­ი­რი “სა­ა­კაშ­ვი­ლე­ბი“ ამას წინ ვერ აღუდ­გე­ბი­ან. სა­ა­კაშ­ვი­ლი უკვე დიდი ხა­ნია მი­ვი­წყე­ბუ­ლია და წარ­სულს ეკუთ­ვნის. ხოლო და­უ­ვი­წყა­რია, რე­ვაზ ჩხე­ი­ძის დი­დე­ბუ­ლი საბ­ჭო­თა ფილ­მი "ჯა­რის­კა­ცის მამა", რო­მე­ლიც ჩემ­ზე უკეთ ხსნის თუ რამ­დე­ნად მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია თი­თო­ე­უ­ლი ქარ­თვე­ლის­თვის ფა­შიზ­მზე - რო­გორც კა­ცი­ობ­რი­ო­ბის მთა­ვარ ბო­რო­ტე­ბა­ზე გა­მარ­ჯვე­ბა.

იმე­დი მაქვს, რომ ამ და­დე­ბით სიგ­ნა­ლებს სა­ქარ­თვე­ლო­დან ვხე­დავ არა მარ­ტო მე, არა­მედ ჩემი კო­ლე­გე­ბიც რუ­სე­თის სა­გა­რეო საქ­მე­თა სა­მი­ნის­ტრო­შიც",- წერს კან­დე­ლა­კი.